Orratzak airean

Shradha Kochhar ehungintzan aritzen den artista da, ezaguna da bere "khadi" eskulturengatik, etxean iruten dituenak eta eskuz "kotoi kalaz" ehuntzeagatik. Bere lana memoria materialaren, kotoiaren legatuen eta belaunaldien arteko sendaketaren arteko elkargunean dago. Asia hegoaldeko narratiba pertsonal eta kolektiboen artxibo fisiko bat sortzean oinarritzen da, eta bere artea emakumeen lanarekin, lan ikusezinarekin eta galerarekin lotzen da. Bere lana Melbourneko Museoan eta Houstongo Artisautza Garaikideko Zentroan erakutsi da, besteak beste, eta New York Times, British Vogue, Architectural Digest, Vogue, Harper 's Bazaar eta beste batzuetan agertzen da.

Alejandro Moreno Marínek diseinu industriala ikasi zuen eta argazkigintzan espezializatu zen Kolonbiako Unibertsitate Nazionalean (2016). Liburuak editatu, arropa egin, objektuak diseinatu eta kaleak margotu ditu. Bere denbora guztia irudiaren aukera narratiboen, baliabide eta materialen esplorazioaren inguruan eman du. Erakusketa kolektiboetan parte hartu du Bogotan eta Londresen (2016, 2019, 2020, 2021, 2023 eta 2024), eta bakarkako erakusketetan Bogotan eta Medellinen (2023). Haren argazki-lana Photographic Museum of Humanity (2019), Revue 6 mois (Frantzia, 2021) eta Yogurt Magazine (Italia, 2020, 2021) argitalpenetan aipatu da.

Gaur egun, ehungintzako materialetatik abiatuta sortzen ditu artelanak. Fotoliburuen edizioan egindako lanari esker, irudien eta horiek jasaten dituen materialaren arteko interakzioaren bidez eraiki daitezkeen narratibekiko interes berezia garatu zuen. Kontzeptualizazio-prozesuak eta erabiltzen dituen bozetazio-metodoek praktika artistiko tradizionalekin, hala nola marrazketarekin edo pinturarekin, zerikusi handia duten arren, brodatua, ehuna eta patchwork bezalako teknikak erabiltzeak materialak zehaztutako aukera espezifikoak eskatzen ditu. Paper-zuntzetatik ehun-zuntzetara igarotzeak esan nahi du ezusterako prest egotea, ehunen izaerak berak baldintzatzen eta zehazten baititu irudiaren ezaugarriak.

Bere obra izandako sentimenezko esperientziaz elikatzen da; ez du gertaera edo arazo nabarmenetatik bilatzen, baizik eta egunerokotasunean dagoen ohiz kanpokoa arakatzen du. Interesatzen zaizkion gaien artean ikonografia erlijiosoa, kultura materiala eta produkzio grafiko herrikoia daude. Eguneroko materialetan eta tekniketan ekarpen garrantzitsua aurkitzen du bere lanak sortzeko, haien balio artistikoa berriro adierazi eta aplikatzeko eta haiekiko interakziorako modu berriak proposatuz. Tradizioz etxeari lotutako teknikak erabiliz, adibidez, brodatu eta ehuntzea, metodo horiei buruzko narrazio konbentzionalak zabaldu nahi ditu.

Puntada Bastarda da Elena Rodriguezek bere bi pasioak, brodatua eta musika batzen dituen proiektua. Arte grafikoen sektoreko ibilbidearen hasieran, bere karrera Bizkaiko musika-eszenaren barruko hainbat proiekturi lotuta egon zen. 
Puntada Bastarda proiektuan, Elena Rodriguezek bere bi pasioak batzen ditu, brodatzea eta musika. Arte grafikoen sektorean hasi zenean, bere ibilbidea Bizkaiko musika-eszenaren barruko hainbat proiekturi lotuta egon zen. Proiektu honekin, Elenak bere bizitza markatu duten eta hainbeste gozatzen duen diskoekiko pasioa puntadaz puntu transmititzea lortzen du. Gaur egun, Bokashik antolatutako hainbat proiektutan parte hartzen du.